16 yaşında öğrendiği tahta kaşık yapımını 65 yıldır sürdürüyor

Bu haber 20 kez okunmuştur.

0

BEĞENDİM

0

• Twitter'da Paylaş
• Facebook'da Paylaş
• Pinterest'te Paylaş
• WhatsApp'ta Paylaş

HATAY’ın Kırıkhan ilçesinde yaşayan Ahmet Eden (81), 16 yaşında dayısından öğrendiği tahta kaşık üretimini 65 yıldır sürdürüyor.

Amanos Dağları eteklerindeki Bektaşlı Mahallesi’nde oğlu ve gelini ile beraber yaşayan Ahmet Eden, ormandan topladığı odun parçalarını, tahta kaşık ve kepçeye dönüştürerek yakınlarına, dostlarına ve gelinlik kızlara hediye ediyor. İlerleyen yaşına rağmen dinç görünen, her gün düzenli olarak yürüyüş yaparak tabii ve organik besinlerle beslenen Ahmet Eden, 16 yaşındayken kaşık ustası dayısından tahtadan kaşık yapmayı öğrendiğini anlattı. Dağdan topladığı çam, gürgen, ardıç ve çınar ağaçlarının dallarını evinin bahçesine getirerek, oyma ve yontma yöntemiyle kaşığa ve kepçeye dönüştürdüğünü aktaran Eden, bölgede ‘Kaşıkçı Ahmet Emmi’ olarak tanındığını dile getirdi. Gençliğinde neredeyse her gün Amanos Dağları’nda 6 kilometre yol yürüyüp, hayvanlarını otlattığı sırada dağdan kestiği odunları sırtında taşıdığını kaydeden Eden, şimdilerde ancak belirli zamanlarda dağlara gidebildiğini ve günde 7-8 tahta kaşık yaptığını söyledi.

‘UNUTULMAYA YÜZ TUTMUŞ DURUMDA’Tahta kaşıkların geçmiş yıllarda her evin en önemli araç-gereçleri arasında yer aldığını, ancak endüstriyel ürünler yüzünde bugün unutulmaya sima tuttuğunu anlatım eden Eden, şöyle konuştu:

“Şimdiki nesiller böyle işe yarayan hobilere hiç merak göstermiyorlar. Eskiden dağ köylerinde genellikle herkes tahta kaşık kullanırdı. Dayım bu kaşıkları yapar, sonra da eşe dosta dağıtır, bazen kendi köyümüzde ve öbür yakın köylere götürür, onun karşılığında nakit alır veya öbür yiyecekler alırdı. O zamanlar nakit fazla azdı. Ben de şimdi balta, keser ve bıçak kullanarak şekillendirdiğim kaşıkları sertleşmesi ve yontarken yarılmaması için suda beklettikten sonra zımparalayarak kullanıma amade hale getirip, eşe-dosta hediye ediyorum. Vaktimin çoğunu kaşık yapma ve ibadet ile geçiririm. Başka vilayet ve ilçelerde fazla tanıdığım var. Onlara da zaman vakit yaptığım kaşıklardan gönderirim. Bazen mahallemizde veya akrabalarımızda gelin gidecek olan kızlara hediye ediyorum. Bir süre önce torunlarıma da tahta kaşık yapımını öğrettim fakat onlar bu işi devam ettirirler mi orasını bilemem.”

Kaynak: Demirören Haber Ajansı / Mehmet KOCACIK